Μιχάλης Ασλάνης, one-man-show με ταλέντο και δράμα

Θρήνος για τον χαμό του Μιχάλη Ασλάνη, από πνευμονικό οίδημα σύμφωνα με τον ιατροδικαστή.

Tα ρούχα του δεν σηματοδότησαν μια επαναστατική ματιά στη ζωή των Ελληνίδων. Δεν ήταν αυτό που λέμε «αβανγκάρντ» σχεδιαστής.

Tης Έλις Κις / kathimerini.gr

Ομως σε μία χώρα που δεν φρόντισε να συνδέσει τη βιομηχανία με το σχεδιαστικό της ταλέντο, ο Μιχάλης Ασλάνης ήταν ένας από τους ελάχιστους που κατάφερε να χτίσει έναν κόσμο που έφερε την υπογραφή του.

Από τα νυφικά, τα ρούχα κοκτέιλ και τις βραδινές τουαλέτες -τη ραχοκοκαλιά της εχγώριας μόδας που δεν μετέτρεψε ποτέ το όραμά της σε πωλήσεις αρωμάτων και κραγιόν- μέχρι τις ομπρέλες και τα είδη σπιτιού, το όνομα Aslanis αντικατόπτριζε μια πορεία τεσσάρων δεκαετιών.

Για τους περισσότερους ήταν ο χαμογελαστός άνθρωπος του «λαμπερού χώρου της μόδας» που πόζαρε χαρούμενος στο τέλος κάθε σόου ανάμεσα στα μοντέλα που συνήθως ήταν και στενές φίλες του. Πίσω από τις κάμερες που παρακολουθούν ανελλιπώς και ανελέητα την εγχώρια «σόου μπιζ» λίγοι επιθυμούσαν να γνωρίσουν την πραγματική του καθημερινότητα.

Οπως και η πλειοψηφία των συναδέλφων του, ο Ασλάνης πρωταγωνιστούσε σ’ ένα συνεχές, πολυμορφικό one-man-show: δημιουργός και επιχειρηματίας, λίγο λογιστής και λίγο διαφημιστής, έπρεπε να παρακολουθεί από κοντά την παραγωγή των ρούχων και των αξεσουάρ του αλλά και να αναζητά τους χορηγούς της επόμενης επίδειξης. Μια δύσκολη αποστολή για έναν άνθρωπο που λάτρευε τα χρώματα, τα λουλούδια, τα satin duchesse υφάσματα και αφιέρωνε πλούσιο χρόνο στις ιδιόχειρες προσκλήσεις που έστελνε πριν από κάθε ντεφιλέ.

Ο δικός του κόσμος αποτυπωνόταν στα σημειωματάριά του όπου τα αναρίθμητα σχέδια για τα ρούχα της σεζόν είχαν τα τελευταία χρόνια αρχίσει να παραχωρούν τη θέση τους στις αυξανόμενες εκκρεμότητες.

Στην τελευταία του επίδειξη τον περασμένο Μάρτιο -στο πλαίσιο του Athens Xclusive Designers Week- η πασαρέλα είχε γεμίσει από χαρακτηριστικά δείγματα της στυλιστικής του γραφής, ενώ σύμφωνα με πληροφορίες ετοίμαζε μια εκδήλωση - ρετροσπεκτίβα για τον εορτασμό των 40 χρόνων του στον χώρο τον Οκτώβριο.

Σε μια χώρα που δεν φάνηκε ποτέ να αγκαλιάζει τη μόδα που παράγει, αλλά διψάει για την κουτσομπολί-στικη διάστασή της, ο Ασλάνης κέρδισε τα φλας, έζησε ένα μεγάλο μέρος του ονείρου και εξέφρασε μια εποχή που στο τέλος της άλλαξε δραματικά.